L’île de Saint Louis , czyli Wyspa Świętego Ludwika, to jedna z dwóch wysp położonych w samym sercu Paryża. W poprzednich wiekach wyspę nazywano Wyspą Notre-Dame. Ta mała wysepka, zaraz po ominięciu tłumu turystów zgromadzonych głównie przy ulicy Saint-Louis-en-Ile, staje się miejscem wyciszonym, idealnym na spokojne spacery.
Trudno uwierzyć, że jeszcze w początkach XVII wieku teren ten pokryty był pastwiskami, na których wypasano bydło. Dopiero Louis XIII postanowił zasiedlić ten opustoszały obszar budując dwa kamienne mosty łączące wyspę z resztą miasta. Decyzja króla zapadła w początkach XVII wieku, a już kilkadziesiąt lat później Wyspa Świętego Ludwika przekształciła się w zamożną dzielnicę z wielkimi, pałacowymi posiadłościami, które możemy podziwiać do dziś.
Na Wyspie Świętego Ludwika odnajdziemy wiele polskich śladów. To tutaj, pod numerem 2, przy ulicy Saint Louis znajduje się Hôtel Lambert, należący niegdyś do rodziny Czartoryskich i stanowiący główny ośrodek polskiej Wielkiej Emigracji. Spotykali się tu między innymi; Fryderyk Chopin, Juliusz Słowacki czy Adam Mickiewicz. Kolejnym polskim elementem jest utworzona w 1838 roku Biblioteka Polska mieszcząca się pod 6 numerem przy ulicy Quai d’Orleans. Obecnie w budynku Biblioteki znajduje się również Muzeum Mickiewicza oraz stała wystawa poświęcona Fryderkowi Chopinowi. Pozostając przy polskich nazwiskach należy wspomnieć o Marii Skłodowskiej – Curie, która w latach 1912-1934 mieszkała na Wyspie, przy quai de Bethune 36.
Wyspa Świętego Ludwika posiada jedne z najpiękniejsze posiadłości paryskich. Wiele pałaców zostało zaprojektowanych przez Louisa Le Vau – twórcę francuskiego klasycyzmu barokowego. Oprócz wymienionego wcześniej Hotelu Lambert, architekt zaprojektował między innymi Hôtel de Lauzun , położony przy quai d’Anjou 15.
Spacerując po Wyspie warto zobaczyć także kościół Saint-Louis-en-Ile położony przy ulicy o takiej samej nazwie. Kościół rozpoznamy go po wysokiej iglicy i wielkim żelazym zegarze zawieszonym na zewnątrz.